Veldslag

De Raad voor Vergunningsbetwistingen (RvVB) heeft zich uitgesproken over ons schorsingsverzoek. De Raad heeft geoordeeld dat er geen “moeilijk te herstellen ernstig nadeel”  was aangetoond. Spijtig, maar we zijn niet echt verbaasd. Het is immers zeer uitzonderlijk dat de RvVB een schorsing uitspreekt op basis van een moeilijk te herstellen ernstig nadeel (MTHEN). Of zoals de advocaat het verwoorde: “U zal  mogelijk ook de vraag stellen wanneer er dan wel sprake kan zijn van een MTHEN. Het is inderdaad zo dat de Raad wel bijzonder streng is op dit vlak en dat bijzonder weinig schorsingen worden uitgesproken (slechts 10 tot 20%)” Deze uitspraak lag dus in de lijn der verwachtingen.

Heel anders ligt het als het over de grond van de zaak gaat. De RvVB moet zich immers nog uitspreken over ons verzoek tot vernietiging van de vergunning. De huidige beslissing heeft daarop geen enkele invloed en kan niet gezien worden als voorbode of zelfs maar als aanwijzing. Wij blijven er van overtuigd dat de heraanleg van de Tuinlei niet alleen zinloos is, maar ook indruist tegen alle afspraken met buurgemeenten en hogere overheid. Het zal onze gemeente niet alleen heel veel geld kosten, maar ondertussen is ook voldoende aangetoond dat de zogenaamde noodzaak omwille van de werken aan de Steenwinkelstraat eigenlijk maar een drogreden was.
We bekijken deze beslissing een beetje als een verloren veldslag. Niet geheel onverwacht, maar wel een waar we extra kracht en strijdlust uit putten.
Als de gemeente Schelle de werkzaamheden nu toch wil starten zonder de uitspraak ten gronde van de RvVB af te wachten en als zij per sé de zuurverdiende centen van de Schellenaar in onnodig asfalt wil stoppen, dan is dat volledig haar verantwoordelijkheid. Als daarna de RvVB alsnog de vergunning vernietigd -en er is echt wel een reële kans dat dit zal gebeuren- dan zal Schelle de aanleg ongedaan moeten maken. Met alle gevolgen van dien, niet in het minst voor onze gemeentekas.