‘t Was weer geslaagd. Ons vierde zomerstraatfeest. OK. Ik geef het toe. Het weer had iets beter gemogen. Maar nadat we zo gezellig samen en dicht bij elkaar hebben kunnen schuilen, kwam er twee buien later toch een beetje zon op bezoek. Bedankt organisatoren, bakkers, medewerkers, vrijwilligers, aankopers, leveranciers. Jullie hebben er weer een fijn feestje van gemaakt.
En dat een fijn feestje geworden is … : Er zijn vakantieherinneringen en vakantiedromen uitgewisseld. Ik heb er enkele buren veelbelovende plannen horen bespreken. We hebben kunnen bijpraten met buren die we niet zo dikwijls zien als we wel willen. Of een eerste keer kennis kunnen maken met onze binnenkort nieuwe buren. (Welkom in onze straat, trouwens.) Er is smakelijk gegeten en wat gedronken. En vooral: ik heb veel horen lachen en plezier maken.
Ik weet dat het voor sommigen van de organisatoren soms een opgave is om alles weer mooi bij elkaar te laten komen in een geslaagd feestje en dat ze links en rechts al eens polsen naar nieuw bloed voor de volgende ronde. Maar hé, wat mij betreft was er op deze versie alleszins niets aan te merken. Proficiat en dank je wel.
Tot slot is het mij opgevallen dat er amper of geen auto last gehad heeft van het feit dat onze straat een dagje afgesloten was en toch is Schelle niet stilgevallen. En de wandelaars die meededen met de wandeling van de Schelse wandelsportvereniging of de fietsers die er nog een laatste zomerfietstocht uitpersten? ze vonden bij ons een extra bevoorradingspost waar ze meer dan welkom waren. Misschien moeten we zo’n feestje dan maar gewoon alle dagen doen. Of is dat er wat over?